Wieloletnie doświadczenie badawcze i projektowe pracowników pozwala skutecznie rozwiązywać problemy w następujących dziedzinach :
Stożek dławiący i rurociąg pomiarowy do pomiaru charakterystyk wentylatorów promieniowych.
Obudowa spiralna koła wirnikowego, łożysko i silnk napędowy wentylatora promieniowego.
Koło wirnikowe wentylatora promieniowego.
Metodyka pomiarów charakterystyk pracy wentylatorów promieniowych oparta została na zaleceniach PN-65/M-53950 opisującej pomiar natężenia przepływu płynów za pomocą zwężek oraz na normie PN/M-443010 stawiającej wymagania dotyczące stanowiska pomiarowego, dostosowując je do wymagań normy ISO 5801.
W skład stanowiska pomiarowego do badań aerodynamicznych wentylatorów promieniowych wchodzą:
– rurociąg pomiarowy,
– wlotowy stożek dławiący,
– wentylator promieniowy,
– spirala zbiorcza o regulowanych wymiarach,
– silnik napędowy wraz z tyrystorowym układem sterującym.
Do wykreślenia charakterystyki wentylatora potrzebne są następujące wielkości:
– średnica zewnętrzna wirnika [mm],
– szerokość okna wylotowego spirali [mm],
– długość okna wylotowego spirali [mm],
– ciśnienie barometryczne [mm Hg] lub [Pa],
– wilgotność względną [%],
– temperatura otoczenia [ºC],
– siła oporów tarcia w łożyskach [g],
– numer spirali kolektora,
– teoretyczna liczba obrotów [obr/min].
Dla każdego punktu pomiarowego potrzebne są następujące wielkości:
– spadek ciśnienia w dyszy pomiarowej [mm H2O] lub [Pa],
– ciśnienie statyczne przed wlotem do wirnika [mm H2O] lub [Pa],
– temperatura powietrza w rurociągu ssącym [ºC],
– wartość siły równoważącej ramię kołyski [g],
– liczbę obrotów wirnika [obr/min],
– temperaturę powietrza na wylocie ze spirali [ºC],
– ciśnienie statyczne w rurociągu ssącym [mm H2O] lub [Pa].
Po przeliczeniu zmierzonych wielkości otrzymujemy charakterystykę badanego wentylatora.